Mijn derde en vierde week in Kaapstad verliepen zeker niet zoals ik had gewild of geplanned. Mijn derde week begon erg goed! We gingen naar een authentiek haventje hier op 'the peninsula', genaamd Kalk Bay. Dit haventje wordt vandaag de dag eigenlijk alleen gebruikt door vissers, die allemaal hun 'catch of the day' uitleggen op banken langs het water. Het grootste deel van de vangst gaat naar de restaurantjes langs de haven, waardoor al deze restaurantjes bekend zijn in de Lonely Planet en op Tripadvisor... Het fijne aan deze plek is eigenlijk dat het touristische gehalte erg meevalt. Er is rust en het uitzicht is er pittoresk. Zoals de vele locals hier was ik eigenlijk maar om twee redenen in Kalk Bay. De eerste reden: genieten van het haventje en de rust. De tweede reden was het halen en eten van 'the real' Fish & Chips, wat dat 'real' dan ook mag ook betekenen. Ik heb nog nooit 'fake' fish & chips gezien, maarja.
Na het weekend ben ik afgezet op school, om daar de komende week door te brengen. Het is nog steeds wennen hier, want alles is zo verschrikkelijk anders. Het is nogal een 'culture shock' voor mij op die school. Nederland is natuurlijk en erg liberaal en los land, maar dit realiseer je je pas echt zodra je in een land als Zuid-Afrika op een school meedraait. De (meeste jongens) zijn sterkgedisciplineerd en elke leraar wordt met Sir or M'am (madam dus) aangesproken. De taak die ik op school krijg is voornamelijk administratief. Dit houdt in dat ik heel kundig ben geworden met het kopieerapparaat..... en de lamineermachine. De docenten zijn over het algemeen wel goed voor ons en zijn erg aardig. Af en toe vinden ze het volgens mij wel makkelijk om ons hun kopiërwerk te laten doen, maarja, dat hoort er schijnbaar bij. Hoe dit werk zich ontwikkeld de komende tijd wordt afwachten. Ik hoop dat het iets actiever wordt dan dit. Vorige zaterdag begon erg goed. Ik ben de hele dag naar een 'trackday' geweest. Dit is een dag op het circuit in Blouberg waar autoeigenaren hun gestripte en opgevoerde VW golfjes in zo'n kort mogelijke tijd over het circuit knallen. Heel mooi om te zien, want het is helemaal niet professioneel, maar wel super gaaf en de sfeer is goed. Een goede vriend van mijn gastfamillie was een van de bestuurders. Het was heel leuk om te zien hoe serieus hij er mee bezig was. Deze week was echter minder fijn. Sinds maandag lig ik in bed met een zware keelontsteking, in combinatie met een hardnekkige griep. Ik kan in ieder geval wel zeggen dat ik in het buitenland naar een huisarts ben geweest, dus toch nog een ervaring rijker. Ik voelde me de hele week oprecht brak en slecht, maar vandaag gaat het wel weer beter. Vanavond ga ik mijn gastgezin een stereotyperende avond bezorgen. Ik ga namelijk pannekoeken maken voor de fam. Wat kan er mis gaan?
2 Comments
Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst iets heb geschreven, dus ik dacht dat het weer eens tijd werd voor een update uit Zuydelijk Afrika. Mijn afgelopen weken zijn wat rustiger verlopen dan de eerste aantal weken, vandaar de radiostilte van mijn kant. Op Wynberg Boys' is het momenteel eindexamenperiode, waardoor de leraren erg druk zijn en er dus voor mij als 'gappie' weinig te beleven valt op school. Hier en daar help ik uiteraard mee, zo draag ik veel boeken naar de boekenkelder en moet ik af en toe wachtlopen bij de examens. Hoewel dit niet de allerfijnste taakjes zijn, heb ik toch wat te doen, dus op dat gebied houd ik mezelf als het ware bezig. Vervolgens ben ik door mijn gastfamilie gevraagd om een podcast te maken over mijn ervaringen hier in Kaapstad. 'Podradio' is de naam van het bedrijfje en zij maken podcasts voor negen scholen in de 'Western Cape', als ik mij niet vergis. Het maken van zo'n podcast was erg leuk en de plannen worden langzamerhand gemaakt om er een tweeweekse show van te maken, waarin ik zelf bepaal waarover ik met iemand anders ga praten. Waarschijnlijk gaat dit plan pas van start ergens in Januari, maar het is in ieder geval een leuk vooruitzicht. Buiten school om ben ik gelukkig ook nog bezig met allerlei activiteiten. Zo was ook hier in Zuid-Afrika de supermaan van afgelopen maandag goed te zien. In de avond heb ik samen met mijn gastgezin Lion's Head beklommen om naar de maan te kijken. Het was zeker de moeite waard! De video staat helemaal aan het einde van de blog. Vervolgens ben ik ook een projectie voor mezelf begonnen. Tijdens mijn verblijf hier loop ik tegen steeds meer dingen aan. Bepaalde dingen, zoals het enorme verschil tussen arm en rijk en tussen veilig en gevaarlijk komen steeds terug in de samenleving hier. En hoewel mijn vrienden mij niet als 'links' zouden beschrijven, vind ik wel dat er iets fundamenteel mis zit in de samenleving hier. Daarom heb ik besloten om een kleine documentaire te gaan maken over de Zuid-Afrikaanse samenleving van nu. Ik ga onderzoeken of de samenleving sinds 1994 (het einde van Apartheid) verbeterd is en of de gemaakte beloftes zijn nagekomen hier. Aankomende zaterdag heb ik voor mijn film een interview met iemand uit het management van het 'District Six museum', een museum over een van de townships hier. Vervolgens ga ik volgende week donderdag op eigen houtje een bezoeken brengen aan het Zuid-Afrikaanse parlement. Ook hier kijk ik erg naar uit! Enfin, ik houd mezelf goed bezig nu er sporadisch wat te doen is op Wynberg. Tot de volgende blog! Mijn tweede week hier in Zuid-Afrika was een stuk rustiger en beviel een stuk beter. Hoewel de eerste week prima was, was mijn tweede werkelijk fantastisch. Ik heb zo veel dingen gezien en gedaan dat het moeilijk is om alles te beschrijven.
Vorig weekend had ik op zondag eerst een ‘braai’ met de familie van Daniel. Een braai hier in Zuid-Afrika heeft niks weg van een barbecue in Nederland. Buiten het feit om dat iedereen halve koeien op zijn bord krijgt, is het echt een familiebijeenkomst. Ik heb met alle familie kennis gemaakt en over allerlei dingen gesprekken gehad. Gelukkig kan je hier ook gebruik maken van vrijheid van meningsuiting, dus politieke discussies zaten er ook bij. Veder was veels te veel eten (bewust), zodat er de dag daarna ook nog van gegeten kan worden. Als we het over hoeveelheden vlees hebben, kunnen de Amerikanen nog wat leren van de Zuid-Afrikanen. In de midweek heb ik allemaal verschillende dingen gezien en gedaan in en rondom Kaapstad. Zo heb ik afgesproken met Janneke en Lauren (de andere gappies) en gezwommen op Boulders Beach. Het weer begon deze week fantastisch, met drie dagen lang 30+ temperaturen. Ik heb door Kaapstad zelf gereden, maar de omgeving is verreweg het mooiste van de hele omgeving hier. Camps Bay, Lions Head, Signal Hill en de Table Mountain zijn fenomenaal. Afgelopen woensdag heb ik die laatste, Table Mountain dus, beklommen samen met een van de jeugdige leraren hier. De hike, genaamd ‘Skeleton Gorge’, duurt ongeveer drie uur naar boven, waarna je nog twee uur terug naar beneden mag. De hike is echter zwaar maar fantastisch. Eenmaal boven sta je op de achterkant van Table Mountain, en kijk je uit over de ‘Southern Suburbs’. Het tweede deel van de week was wat rustiger. Ik had eindelijk de tijd om uit te slapen en had als het ware familiedagen met de Egan-Fowlers. Zo zijn we een dag naar de grootste shopping mall van Zuid-Afrika geweest en zijn we voor Fish & Chips gegaan in Fish Hoek, een dorpje net ten zuiden van de wijk Muizenberg, aan de kust. Ondertussen hebben Daniel en zijn broertje Max me met veel mensen in contact gebracht, wat betekent dat ik me ook hier een beetje thuis begin te voelen. Wel valt het hostel van school (waar ik nu weer ben) echt tegen. Het is een tikkeltje vies en er ontbreekt privacy. Morgen is mijn eerste echte werkdag, dus hoe die gaat is afwachten. See you guys next week! Op zaterdag 24 september was het dan eindelijk zo ver. Iets over acht in de morgen kwam ik aan op Schiphol, waarna ik dan echt in het vliegtuig zou stappen naar Kaapstad. Ik vond het super spannend en ik was ook wel bang, maar nadat het landingsgestel loskwam van de startbaan voelde ik me okee. Ik was nu echt onderweg.
Die zelfde avond werd ik door mijn gastgezin opgewacht op het vliegveld van Kaapstad. Ineens moest ik switchen van Nederlands naar Engels, maar gelukkig viel die verandering wel mee. Mijn eerste week hier was nogal hectisch. Op zondagmiddag werd ik door mijn gastgezin afgezet bij het hostel van Wynberg Boys’ High School. Dat was wel een dingetje. Het hostel is behoorlijk druk en niet al te schoon, waardoor het voor mij erg wennen was. Bovendien is de kamer, of ‘dorm’ zoals ze het hier noemen, een gedeelde. Ik slaap op het moment met een Schotse jongen in de zelfde kamer, maar ook met een van de Wynberg oud-leerlingen. Voor mij is het delen van een kamer niet ideaal, aangezien ik waarde hecht aan af en toe wat stilte en privacy. Nadat ik op maandagochtend de Wynberg staff had ontmoet, ben ik op dinsdag mee gegaan op ‘grade 9 camp’. Grade 9 is hier wat bij ons de tweede klas van de middelbare school is. Het kamp was best een belevenis. Zo zaten we twee uur vandaan Kaapstad, midden in het bos. Overdag waren er voor de leerlingen allemaal teambuilding activiteiten, zoals het doen van een militaire obstacle course. Al met al was dit kamp wel grappig. De dagen die op het kamp volgde waren verder niet heel speciaal. Ik kreeg een rondleiding door de school, waarna mijn taak voor de komende 9 maanden werd uitgelegd. Ik heb nu alweer vakantie, waarin ik Kaapstad ga verkennen. |